Luciano Fabro
1987
De Italiaanse arte povera kunstenaar Luciano Fabro ontving in 1987 de Sikkens Prize vanwege de unieke wijze waarop hij in zijn werk heeft aangegeven dat kleur niet abstract is, maar een optische ervaring mede afhankelijk van atmosferische omstandigheden op de plek van waarneming.
Licht en kleuren in Napels
In juni 1987 zond het kunstprogramma Nederland C een documentaire uit over Luciano Fabro, waarin een gesprek tussen Rudi Fuchs en Fabro centraal stond. In de documentaire, gemaakt door Hans Keller, spreekt Fabro over het licht en de kleuren in Napels, het onderwerp van zijn serie kunstwerken getiteld Attaccapanni di Napoli — ‘kapstokken van Napels’ — waaraan geplooide doeken hangen die de kleuren dragen van de zonsondergang in deze stad. Fabro ziet daar nog de sporen van het ‘laatste licht van Afrika’, dat een beetje gele weerschijn heeft, in tegenstelling tot het noordelijke licht.
De kunstenaar en zijn criticus
Het bestuur stelde Fabro voor om vooruitlopend op de uitreiking een workshop te geven, een openbare discussiebijeenkomst waarmee de toekenning van de prijs in een breder verband kon worden geplaatst dan tot dan toe gebruikelijk was. Een geschikte gelegenheid hiervoor was de manifestatie Forum in Middelburg, georganiseerd door Maria-Rosa Boezem.
Het thema van het evenement in oktober 1987 was ‘de kunstenaar en zijn criticus’. Fabro ontmoette als zijn criticus de Italiaanse kunstjournaliste Jole de Sanna. Daarnaast gaf Fabro gedurende vier dagen een workshop voor een zeer betrokken publiek, bestaande uit beeldende kunstenaars, studenten en andere geïnteresseerden. Als uitgangspunt voor zijn workshop nam Fabro twee werken die hij in samenwerking met de deelnemers opstelde. Onderwerp was ‘de plaats’, niet als plaats voor, maar als onderdeel van het werk. Het lijkt tegenwoordig alsof kunstwerken hun huis zijn kwijtgeraakt, meende Fabro. Het kunstwerk verandert als het een nieuwe plek krijgt, net als mensen die ergens anders gaan wonen. Behalve de openbare confrontatie tussen Fabro en zijn criticus De Sanna, was er een kritische ontmoeting tussen Armando en Carel Blotkamp en daarnaast Marinus Boezem en Philip Peters.
Regenboog
Aansluitend opende de tentoonstelling ‘Regenboog’ in het Van Abbemuseum, waarin onder meer Fabro’s Attaccapanniserie te zien is. De bijbehorende catalogus, gefinancierd door de Stichting Sikkensprijs, fungeert tevens als publicatie bij de Award aan Fabro. ‘Regenboog’ was tegelijkertijd de afscheidstentoonstelling van Fuchs, die directeur wordt van het Haags Gemeentemuseum.
